Czym jest wrzód weneryczny?

Wrzód weneryczny jest bakteryjną chorobą, która przenosi się za pośrednictwem drogi płciowej. W krajach wysoko rozwiniętych występuje raczej rzadko – na ogół jako przywleczona z rejonów endemicznych na skutek ryzykownych seksualnych zachowań. Jej najważniejszym symptomem jest owrzodzenie miękkie, na ogół w okolicach anogenitalnych, któremu w 50 procentach przypadków towarzyszyć może zapalenie przyległych węzłów chłonnych. 

Wrzód weneryczny − co to za schorzenie?

W zakresie schorzeń, które przenoszone są płciową drogą znajduje się dość duża grupa chorób. Są to nie tylko opryszczka, infekcja wirusem HPV, rzęsistkowica, HIV, kiła, chlamydioza czy też rzeżączka. Wymienioną droga może następować także transmisja wirusowego zapalenia wątroby, jak również mniej poznanych i znacznie bardziej egzotycznych schorzeń, takich jak chociażby właśnie wymieniony weneryczny wrzód. 

Wrzód weneryczny, nazywany także wrzodem miękkim występuje przede wszystkim w gorącej Afryce, Ameryce Środkowej i Azji Południowo-Wschodniej. Zatem w naszym kraju jest on szczególnie rzadko spotykany – na ogół po ryzykownym kontakcie seksualnym w endemicznych rejonach. Dlatego też podczas diagnostyki wielu różnych schorzeń – tym bardziej tych, które sprawiają diagnostyczne trudności – tak istotne będzie, żeby poinformować lekarza o odbytych podróżach w miejsca egzotyczne. 

Wrzód weneryczny i jego symptomy 

Wrzód weneryczny jest schorzeniem bakteryjnym, które jest wywołane przez bakterię o nazwie Haemophilus ducreyi. Czas zarażenia bezobjawowego może wynieść do około 10 dni. Następnie w miejscu, gdzie doszło do wniknięcia patogenu, występują bolesne zmiany pod postacią rumieniowej plamki albo grudki, która bardzo szybko może ewoluować w krostę. Stopniowo powiększa swój rozmiar i przekształca się początkowo w nadżerkę, zaś później w bolesne owrzodzenie mające miękkie, nieregularne brzegu (stąd też jego nazwa – wrzód miękki). 

Na dnie wymienionego wrzodu widoczny będzie żółto-szary wysięk i ropa, zaś zmiana może obficie krwawić. Nierzadko weneryczne mogą być mnogie (częściej u osób cierpiących na HIV), mogą również swoim wyglądem przypominać objawy innych schorzeń, na przykład opryszczki. 

U pań schorzenie to nierzadko przebiega bez żadnych symptomów albo jedyną jego manifestacja pozostają upławy czy też ból w czasie oddawania moczu. Kiedy zmiany się uwidaczniają, położone są przede wszystkim w przedsionku pochwy, w szyjce macicy, na wargach sromowych mniejszych, albo w okolicach okołoodbytniczych. U panów wrzody weneryczne zlokalizowane są na skórze moszny, żołędzi, wędzidełko albo na napletku. W przypadkach zarażenia na drodze oralnego seksu, pierwotna lokalizacja owrzodzenia tyczyć się będzie jamy ustnej: podniebienia, warg czy też języka. Istnieje także możliwość przenoszenia bakterii w inne lokalizacje – zmiany mogą występować na twarzy, udach czy dłoniach. 

W około 50 procentach wypadków występuje stan zapalny i powiększenie okolicznych węzłów chłonnych, zwykle jednostronnie. Stają się one bolesne, mogą tworzyć owrzodzenia, rozmiękać, zrastać ze skórą i ropieć. Towarzyszy temu znaczne osłabienie i gorączka. Nierzadko schorzenie może doprowadzić do rozpadliny, deformacji tkanek, rozległych zniszczeń i blizn – przede wszystkim, kiedy pojawi się nadkażenie skórnych zmian innym rodzajem patogenów. 

Jak rozpoznać to schorzenie? 

Żeby specjalista mógł dokonać rozpoznania tego schorzenia, musi uprzednio zaistnieć w ogóle jego podejrzenie. A wrzody weneryczne w naszym kraju występują dosyć rzadko, dlatego konieczna będzie nasza współpraca. Nie warto zatajać żadnych informacji, nawet jeśli się czegoś wstydzimy. Pobranie materiału pochodzącego z dna owrzodzenia i zajętych chłonnych węzłów, pozwoli na zidentyfikowanie patogenu. Jako, iż zarażenie schorzeniem wenerycznym potęguje prawdopodobieństwo innych schorzeń przenoszonych za pośrednictwem drogi płciowej, warto będzie również przebadać się w takim kierunku. Wrzód miękki może przypominać inne typy wrzodów na płciowych narządach – znacznie częściej występującą chorobą będzie opryszczka na narządach płciowych czy też kiła.