Archiwum kategorii: Choroby

Stwardnienie rozsiane a zaburzenia erekcji

Zaburzenia erekcji a stwardnienie rozsiane

Zaburzenia seksualne u mężczyzn objawiające się trudnością z pojawieniem lub utrzymaniem erekcji, a także niezdolność do osiągnięcia orgazmu i uzyskania satysfakcji seksualnej nie jest niczym nadzwyczajnym. Według przeprowadzonych badań około 70% mężczyzn ze stwardnieniem rozsianym w początkowej fazie choroby ma do czynienia z różnymi zaburzeniami w sferze czynności seksualnych. Warto dodać, iż niektóre z nich mogą mieć bardziej charakter przejściowy, jednakże może zdarzyć się taka sytuacja, iż pozostają na dłużej, lub towarzyszą życiu człowieka na stałe.

Problemy z erekcją przy stwardnieniu rozsianym

Problemy seksualne u mężczyzn, związane są przede wszystkim z trudnościami w występowaniu lub utrzymaniu erekcji. Obecnie istnieją specjalne metody leczenia objawów, na rynku dostępne są sprawdzone leki z których można skorzystać aby poprawić swoją sprawność seksualną podczas stosunku. Bardzo dużą popularnością cieszą się takie leki jak: kamagra oraz viagra, które wpływają pozytywnie na erekcję mężczyzn. Jednakże w przypadku wystąpienia problemów zaleca się konsultację ze specjalistą, seksuologiem albo psychoterapeutą. Warto zaznaczyć, iż na seksualną sferę życia wpływa wiele czynników między innymi: sytuacja społeczna, psychologiczna, oraz emocjonalna. Problemy w życiu seksualnym mogą znacznie wpływać na Twoje samopoczucie, a przede wszystkim na Twoje zdrowie. Brak satysfakcji seksualnej może powodować depresję, utratę pewności siebie oraz niską samoocenę. Seksualność jest bardzo ważną częścią życia, dlatego wszystkie czynniki mające na nią wpływ powinny być traktowane poważnie.

W przypadku stwardnienia rozsianego problemy z erekcją mogą wynikać: 

  • bezpośrednio z przyczyny uszkodzenia dróg nerwowych mózgu
  • z powodu objawów stwardnienia rozsianego takich jak zmęczenie, utrata czucia 
  • w wyniku stosowania niektórych leków
  • z powodu stresu, depresji, niskiej samooceny

Impotencja a stwardnienie rozsiane

Zaburzenie erekcji oznacza niezdolność do osiągnięcia lub utrzymania wzwodu, według przeprowadzonych badań bardzo duża liczba mężczyzn ma do czynienia z tym problemem. Wśród mężczyzn ze stwardnieniem rozsianym zaburzenia erekcji, które występują przede wszystkim we wczesnej fazie choroby, są bardzo powszechne. Problemy z osiągnięciem lub utrzymaniem erekcji dotyczą od jednej czwartej do dwóch trzecich mężczyzn, chorujących na stwardnienie rozsiane. Warto dodać, iż u mężczyzn którzy cierpią na stwardnienie występuje kilka przyczyn zaburzeń erekcji: choroba zakłóca ścieżkę transmisji impulsu co powoduje, iż erekcja nie jest zachowana. Kolejną z przyczyn może być ból oraz drętwienie w obszarze genitaliów, co również prowadzi do problemów z erekcją. Także zmiany fizyczne i psychiczne, które występują u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym mogą stać się powodem braku pewności siebie u partnera seksualnego. Obecnie istnieje kilka sposobów leczenia zaburzeń erekcyjnych, aczkolwiek skuteczne leczenie wymaga kompleksowego podejścia, oraz psychoterapii.

Jeśli zauważysz u siebie problemy z erekcją, nie należy ich lekceważyć! Chcąc poprawić swoją sprawność seksualną skorzystaj z pomocy specjalisty i ciesz się dobrym stosunkiem seksualnym!

Priapizm (ciągotka) – wielogodzinna erekcja

Priapizm jest związany z długotrwale występującym wzwodem prącia, który nie odnosi się do pożądania seksualnego oraz nie ustępuje po wytrysku. Nazywany jest także ciągotką i może nawet prowadzić do impotencji. Jakie są objawy priapizmu? Gdzie szukać przyczyn takiego stanu rzeczy? Jakie leki na potencję znajdziemy na rynku?

Przyczyny priapizmu

Ciągotka jest bolesnym wzwodem prącia, który utrzymuje się od kilku godzin do nawet kilku dni. Schorzenie znacząco utrudnia funkcjonowanie oraz dotyczy niewielkiego odsetka mężczyzn. Jeśli chodzi o nazwę choroby, pochodzi ona od starożytnego boga Priapa, który często był przedstawiany jako mężczyzna z członkiem w erekcji. 

Priapizm może być wywołany przez wiele czynników, takich jak:

  • alkoholizm,
  • urazy kręgosłupa,
  • przyczyny neurogenne,
  • nadużycia seksualne,
  • zapalenie stercza,
  • zapalenie cewki moczowej,
  • przyczyny zakrzepowe (białaczka, stany zakrzepowe żył, niedokrwistość sierpowata).

Niekiedy ciągotka powstaje wskutek stosowania niektórych leków przeciwdepresyjnych, czy też przeciw nadciśnieniu. 

Objawy ciągotki

Ciągotka odnosi się do długo trwającego wzwodu, który mimo braku seksualnego podniecenie wciąż ma miejsce. Ciała jamiste ulegają napięciu, a żołądź staje się wiotki, co może z kolei prowadzić do dolegliwości bólowych – zwłaszcza, jeśli występuje priapizm niskoprzepływowy. Postać wysokoprzepływowa priapizmu nie powoduje bólu, natomiast zazwyczaj uciśnięcie krocza powoduje, że wzwód znika. 

Pamiętajmy o tym, że priapizm może pogorszyć jakość życia seksualnego – odbycie stosunku nie jest możliwe, gdyż bolesność penisa jest bardzo duża. W przypadku zauważenia tego typu objawów najlepiej jak najszybciej udać się do urologa, który pomoże nam zwalczyć dolegliwość. Dzięki temu zapobiegniemy trwałej impotencji w przyszłości. 

Priapizm – postacie

Co ciekawe, wyróżnić można trzy postacie priapizmu; z niskim przepływem, z wysokim przepływem oraz postać nawracającą. Pierwsza z postaci jest najczęściej występującą u mężczyzn. Może dotyczyć niedrożności naczyń żylnych w okolicy penisa lub podania do ciał jamistych prącia preparatów, które mają za zadanie wywołać wzwód. Priapizm z wysokim przepływem jest nieco łagodniejszą wersją schorzenia o pojawia się w przypadku zbyt dużego napływu krwi tętniczej do ciał jamistych, przy czym nie ma żadnej przeszkody w odpływie krwi. Ciągotka nawracająca jest stanem, gdzie dochodzi do zwiotczenia ciał jamistych prącia (pomiędzy okresami długotrwałego wzwodu). Warto zauważyć, że pojawić się może i chłopców, którzy chorują na anemię sierpowato-krwinkową. 

Leki na potencję

Problemem coraz większej liczby mężczyzn jest uzyskanie wzwodu – w tym przypadku warto wspomóc się lekami na potencję. Jednym z najbardziej znanych jest Viagra, która korzystnie wpływa na leczenie zaburzeń erekcji. Inną propozycją jest Kamagra, która także cieszy się sporym uznaniem na rynku. Dzięki takiemu rozwiązaniu mężczyzna pozbędzie się problemów z uzyskaniem wzwodu raz na zawsze, a najlepsze jakościowo tabletki dadzą szybko pożądane efekty. 

Zapalenie prostaty a erekcja – jak to wygląda?

Zapalenie prostaty a erekcja

Prostata to krokowy gruczoł męski, który może być źródłem wielu seksualnych problemów. Zapalenie prostaty a problemy z erekcją – czy może mieć związek? Otóż tak, to schorzenie, które skutkuje zaburzeniami erekcji, czy też osłabieniem popędu seksualnego. Co warto wiedzieć na ten temat?

Czym jest prostata?

Prostata nazywana jest również gruczołem krokowym lub sterczem. To nic innego jak nieparzysty narząd, który wraz z innymi tworzy męski układ płciowy. Jego najważniejszym zadaniem jest produkowania płynu, który jest konieczny do powstawania nasienia. Wydzielina pochodząca z prostaty jest mętna, biała oraz charakteryzuje się lekko kwaśnym lub zasadowym odczynem, a także wonią, która zbliżona jest do zapachu spermy. Stercze ma zarówno wielkość, jak i kształt jadalnego kasztana.

Czy zapalenie prostaty ma wpływ na erekcja?

Między potencją a prostatą istnieje naprawdę ścisły związek. Jakie czynniki mogą osłabić erekcję?

  • Zapalanie prostaty. Najczęściej przechodzi w trwały stan, który trwa miesiącami, latami, a niekiedy nawet całe życie;
  • Przerost prostaty. Z problemem tym musi borykać się co 10 mężczyzna mający 40 lat, a także aż 90 procent panów po 80 roku życia;
  • Nowotwór prostaty. W tym wypadku konieczne jest ich usunięcie, bardzo często z gruczołem krokowym, co skutkuje poważnym obniżeniem libido, a także naruszeniem struktur, które unerwiają prącie.

W przypadku, gdy borykamy się z problemami z erekcją, możemy skorzystać z takich leków, jak Kamagra, czy Viagra. To bardzo dobre środki, które pomogły już tysiącom panów, dlatego śmiało można im zaufać.

Co warto wiedzieć na temat zapalenia prostaty?

Zapalenie prostaty to schorzenie, do którego dochodzi za sprawą zakażenia ujemnymi, czy też dodatnimi bakteriami Gram. Co więcej, w posiewach, jakie pobierane są od chorych osób, stwierdza się także różne inne drobnoustroje. Prawda jest jednak taka, że ich role w trakcie rozwoju stanu zapalnego nie jest jeszcze znana. Specjaliście twierdzą, że patogeny dostają się do prostaty poprzez cewkę moczową w trakcie praktyk oralnych, czy też analnych. Jednak to nie wszystko do prostaty dochodzi również wtedy, gdy w drogach rodnych partnerki seksualnej występują stałe stany zapalne.

Słaba erekcja a zapalenie prostaty – jak to wygląda?

Jednym z najważniejszych skutków zapalenia prostaty jest oczywiście problem z erekcją. Dzieje się tak za sprawą zaburzeń fizjologicznych, psychicznych, czy czynnościowych, które poważnie obniżają popęd seksualny. Co więcej, źródła naukowe mówią, że na problemy ze snem, depresję, czy osłabienie funkcji seksualnych skarży się aż 65 procent osób borykających się z zapaleniem prostaty. 

Jak leczyć prostatę celem poprawienia erekcji?

Podstawowym działaniem, kiedy mamy do czynienia z zaburzeniem potencji jest tak zwana terapia schorzeń pierwotnych. Bardzo dobrym rozwiązaniem jest także antybiotykoterapia, dzięki której jesteśmy w stanie uzyskać wiele korzyści, a także cofnąć aktualne objawy. Lekami, na które powinniśmy zwrócić uwagę na samym początku są fluorochinolony. To nowoczesne chemioterapeutyki, dzięki którym na powrót do pełnej sprawności mamy bardzo duże szanse. Przeczytaj jeszcze artykuł jakie inne problemy z erekcją może mieć mężczyna!

Zespół Kehrera (choroba wdowia) – jak stanąć na wysokości zadania?

Okazuje się, że nie tylko mężczyźni mają problemy w łóżku. Są zaburzenia, które występują tylko i wyłącznie u kobiet. Należy do nich zespół Kehrera zwany ”chorobą wdowią” i ”zespołem pięciu objawów”. Występowanie tego zaburzenia powoduje bark zaspokojenia seksualnego, pomimo że nie ma zbyt wysokiego libido, a jej potrzeby seksualne uznawane są za prawidłowe.

Jakie są przyczyny zespołu Kehrera?

Choroba wdowia wzięła swoją nazwę od faktu, że jest ona charakterystyczna dla kobiet w każdym wieku, również (a może zwłaszcza) dla samotnych kobiet w średnim wieku, które nie współżyją. Choroba dotyka także młode kobiety, które dopiero rozpoczynają współżycie seksualne oraz dojrzałe, które doskonale znają swoje potrzeby i nadal są aktywne seksualnie.

Zespół Kehrera jest konsekwencją braku satysfakcji seksualnej. Odczuwanie pobudzenia seksualnego i niemożność jego zaspokojenia powoduje szereg objawów utrudniających codzienne funkcjonowanie. Te zaś wpływają na występowanie emocji, niejednokrotnie tłumionych i/lub ukrywanych. Warto pochylić się nad tym tematem, gdyż zespół Kehrera należy do skomplikowanych w leczeniu przypadłości i wymaga terapii obu partnerów, jeżeli problem występuje w związku.

Kiedy zespół Kehrera może się ujawnić?

Jak zostało wspomniane, zespół Kehrera;to choroba charakterystyczna dla kobiet. Jej objawy ujawniają się z następujących powodów:

  • temperament seksualny jest wyższy od temperamentu seksualnego ich partnera;
  • brak osiągania orgazmu, a więc niemożność rozładowania napięcia seksualnego;
  • długi czas braku współżycia seksualnego (rozłąka lub rozstanie z partnerem);
  • kobieta traktowana jest w sposób przedmiotowy – jest tylko narzędziem do zaspokojenia partnera, a jej potrzeby są pomijane;
  • brak aktywności seksualnej w związku z powodu konfliktu z partnerem i jego następstw emocjonalnych;
  • dysfunkcje seksualne mężczyzny (np. problem z osiągnięciem erekcji, przedwczesny wytrysk);
  • występowanie u kobiety kompleksów, które pomimo odczuwania popędu seksualnego nie pozwalają na współżycie;

Objawy zespołu Kehrera

Fazy choroby wdowiej dzieli się na dwie grupy opisane według źródeł występowania.

Faza pierwsza to objawy związane z zachowaniem kobiety. Opisuje je szereg niecharakterystycznych zachowań, wiązanych najczęściej z PMS lub innymi wahaniami w gospodarce hormonalnej. Należą do nich wahania nastroju, rozdrażnienia, nadmierne pobudzenia, problemy z kontrolowaniem emocji, wybuchy gniewu. Są to jednak objawy o większej intensywności niż zwykle.

Faza druga dotyczy już objawów somatycznych, takich jak bóle podbrzusza czy pleców w części krzyżowej, hemoroidy, żylaki warg okolic intymnych i naczyń miednicy mniejszej, tkliwość, swędzenie stref intymnych, upławy, skurcze macicy, zmniejszone wydzielanie śluzu, nieregularne cykle miesiączkowe.

Jak sobie z tym poradzić?

Mężczyźni z problemem w łóżku radzą sobie często za pomocą Viagry czy Kamagry – są to środki skuteczne w przypadku problemów z potencją. W przypadku kobiet wymagana jest terapia psychologiczna, której działanie przyniesie skutki znacznie później niż 15 minut po zażyciu tabletki. Nie ma złotej rady na tę przypadłość. Nie zaszkodzi seria szczerych rozmów z partnerem, jednak lepiej sprawdzi się tu po prostu wizyta u specjalisty. Przeczytaj także o problemach mężczyzn na przykład takich jak zapalenie prostaty a erekcja, czy niekontrolowane wzwody.

Uzależnienie od pornografii a zaburzenia erekcji

Uzależnienie od pornografii a zaburzenia erekcji

Pornografia jest znana ludzkości od setek lat. Początkowo była rozpowszechniana za pomocą mozaik czy obrazów. Z biegiem czasu i postępem technologicznym zwiększała się liczba nośników pornografii (takich jak telewizja czy internet), co prowadziło do upowszechniania się jej. Zwiększona dostępność skutkuje z kolei coraz większą liczbą osób uzależnionych od tego rodzaju treści. Owe uzależnienie ma wiele negatywnych skutków, najpoważniejszym z nich są zaburzenia erekcji.

Czym są zaburzenia erekcji?

Jest to rodzaj zaburzeń seksualnych będącą dysfunkcją wzwodu prącia prowadzącą do niezdolności do uzyskania/utrzymania erekcji niezbędnej do odbycia satysfakcjonującego stosunku płciowego. Schorzenie te może być w pełni uleczalne za pomocą różnych środków.

Pornografia a zaburzenia erekcji – podłoże psychiczne oraz fizyczne

Nadmierne dostarczanie treści pornograficznych u mężczyzn sprawia, że stają się oni mniej wrażliwi na różne bodźce wzrokowe, które są niezwykle ważne przy osiąganiu wzwodu. W efekcie czego widok nagiej partnerki seksualnej może być niewystarczająco pobudzający. Ponadto przyzwyczajenie się do określonych obrazów zawieranych w filmach porno (pozycje seksualne, wzorzec kobiety) sprawia, że mężczyzna ma wysokie oczekiwania co do tego, jak stosunek będzie wyglądał w rzeczywistości. Warto wspomnieć również o porównywaniu się do męskich aktorów porno, co często prowadzi do obniżenia samooceny – a w skutku do problemów z erekcją. Uzależnieniu od pornografii towarzyszy częsta masturbacja – która staje się poniekąd rytuałem wykonywanym w określonych warunkach (pora dnia, pozycja, miejsce, odpowiednia muzyka itp.). Przez co występują problemy (wywołane podświadomością) z osiągnięciem erekcji w teoretycznie niedogodnych okolicznościach. Samogwałt odbija się również źle na męskiej psychice, gdyż jest on postrzegany jako coś złego lub jako oznaka swoistej słabości. Efektem tego jest podburzenie pewności siebie, która jest istotna podczas zbliżenia z kobietą.

Nadmierna masturbacja odbija się negatywnie na samym członku – w jej trakcie dochodzi do wyrobienia się niewrażliwości na bodźce fizyczne. W efekcie czego seks oralny jak i dopochwowy może nie sprawiać przyjemności oraz nie dostarczać odpowiednich doznań.

Leczenie zaburzeń erekcji

Aby wyleczyć się z tego rodzaju schorzenia, koniecznym jest wizyta u odpowiedniego specjalisty – może to być zarówno seksuolog jak i urolog. W trakcie takiej konsultacji przeprowadzany jest wywiad na temat aktywności seksualnej. Następnie stosowana jest terapia, która ma na celu odseparowanie pacjenta od pornografii oraz zmianę w psychicznym nastawieniu do tego rodzaju treści oraz samego seksu. 

Pomocnym może być również stosowanie leków na potencję takich jak viagra lub kamagra. Środki te poza wspomaganiem erekcji, wpływają pozytywnie na doznania seksualne oraz na zdolności regeneracyjne organizmu (szybsza gotowość do ponownego stosunku). W efekcie tego powraca przyjemność czerpana z seksu a samoocena znacznie wzrasta.

Choroby penisa mające wpływ na erekcję

Choroby penisa powodujące zaburzenia erekcji

Zaburzenia erekcji są dla mężczyzn powodami do wstydu, w efekcie czego unikają oni konsultacji ze specjalistami. Niestety, nieprawidłowa diagnoza i leczenie chorób na własną rękę mogą okazać się bezskuteczne w walce z problemem. Tym bardziej, że mówi się o szerokim zakresie chorób penisa mających wpływ na erekcję. Które z nich najczęściej dotykają mężczyzn?

Kłopoty z erekcją a choroby penisa

Problem z wywołaniem i utrzymaniem erekcji spowodowany może być przez choroby wymagające konsultacji z lekarzem. Niektóre z nich mogą być bowiem na tyle skomplikowane, że bez specjalistycznej terapii jakość życia seksualnego może zostać obniżona na dobre. Jakie dolegliwości penisa wpływają na problemy z erekcją?

Choroba Peyroniego

Choroba Peyroniego dotyka najczęściej mężczyzn pomiędzy 40. a 60. rokiem życia. Polega na stwardnieniu członka, powodując jego skrzywienie i wpływając na erekcję. Występowanie dolegliwości skutkuje tym, że prącie nie osiąga pełnej twardości, a wzwód wywołuje ból. Choroba nie ma jednoznacznej przyczyny. Uznaje się, że wywołuje ją m.in. uraz błony białawej, czy miażdżyca. 

Priapizm 

Do erekcji nie musi dochodzić wyłącznie w wyniku pobudzenia seksualnego. Priapizm jest dolegliwością, polegającą na sztywnym, bolesnym wzwodzie niedokrwiennym, który nie ustaje w wyniku orgazmu. W przypadku tej choroby erekcja utrzymuje się nawet do kilku dni, a dolegliwość powodować może nadmierne przyjmowanie używek, czy leków na ciśnienie.

Stulejka

Stulejka także zaliczana jest do chorób penisa, które wpływają na erekcję. W jej wyniku dochodzi do zwężenia napletka, który nie może być odciągnięty od żołędzi. Przez to mężczyzna odczuwać może ból powstający podczas twardnienia prącia. Choć stulejka jest typową chorobą chłopców i nastolatków, do dotknąć może także dorosłych mężczyzn.

Jak sobie z nimi poradzić?

Terapia chorób penisa uzależniona jest od ich indywidualnej specyfiki. Choroba Peyroniego może być leczona już poprzez podawanie witaminy E. W cięższych przypadkach dochodzi do chirurgicznego wycięcia zmian powstających na penisie. Priapizm leczy się doraźnie, zwykle bezpośrednio u lekarza, do którego zgłosił się chory. Najpierw z prącia odsysa się krew, a następnie wypłukuje ciała jamiste roztworem NaCl. Potem podaje się lek hamujący napływ krwi do penisa – zwykle pomaga to poradzić sobie z problemem. Stulejka usuwana jest natomiast podczas zabiegu poszerzania napletka w miejscowym znieczuleniu.

Czasowy problem z erekcją a pewność siebie w sypialni

Efektem choroby penisa może być obniżona zdolność partnera do osiągania erekcji nawet po wyleczeniu dolegliwości. Stres, związany ze spodziewanym bólem po osiągnięciu wzwodu, bądź wstyd i niechęć do kontaktów z partnerką mogą istotnie pogarszać jakość życia seksualnego. Po skutecznie przeprowadzonej terapii zaleca się stosowanie środków na potencję. Tabletki Viagry lub Kamagry pomagają przełamać się w osiągnięciu erekcji, zwiększając pewność siebie i zapewniając o skutecznym pobudzeniu. Działanie tabletek ułatwia osiągnąć wzwód poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych w prąciu. Ze swoistego wsparcia w sypialni korzystać mogą młodsi i starsi panowie, którzy potrzebują pomocy w odzyskaniu pełni sprawności seksualnej.

Czym jest andropauza i jak sobie z nią radzić?

Andropauza - przyczyny i leczenie

Andropauza pochodzi od greckich słów “andros”, czyli mężczyzna i “pausis” – przerwa. Inaczej możemy nazwać ten czas “męskim przekwitaniem“. Pojawia się w okresie przechodzenia mężczyzny w czas starości, czyli około 50 roku życia. Następuje wtedy bardzo duży szereg zmian fizycznych, które rzutują na sferę psychiczną i seksualną.

O andropauzie nie mówi się tak często jak o menopauzie (która dotyka kobiety), a przecież przynosi ona również bardzo dużo zmian w ciele mężczyzny. Organizm bowiem przygotowuje się na czas starzenia, a co za tym idzie następuje obniżenie produkcji ważnych hormonów, takich jak: testosteron, melatonina czy hormon wzrostu. Oczywiście każdy przebieg andropauzy będzie różnił się, ponieważ wpływ na to ma wiele czynników, m.in. predyspozycje genetyczne, aktywność fizyczna, nałogi, nieprawidłowa dieta czy środowisko życia. Warto na początku zaznaczyć, że “męskie przekwitanie” nie powoduje zatrzymania zdolności do rozmnażania. Każdy mężczyzna jest płodny do końca swojego życia, jednak w okresie starości zdolność ta może zostać ograniczona/obniżona. 

Jak rozpoznać andropauzę?

Najbardziej widoczną cechą andropauzy jest zmiana fizyczna organizmu. Mężczyzna w tym okresie może mieć tendencję do przybierania na wadze oraz utracić masę mięśniową i kostną. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest spowolnienie metabolizmu oraz wzrost insulinoodporności, czyli stanami przedcukrzycowymi. Kolejnym objawem jest wzrost ciśnienia tętniczego, a co za tym idzie większe niebezpieczeństwo wystąpienia zawału mięśnia sercowego. Dodatkowo skóra może stać się nieco cieńsza, a włosy mogą zacząć wypadać, powodując łysienie. 


Mężczyzna może również odczuwać zaburzenia snu, mniejszy apetyt, dolegliwości bólowe, ogólne zmęczenie i osłabienie całego organizmu. Ponadto (jak w przypadku menopauzy u kobiet) może wystąpić nadmierna potliwość, palpitacje serca oraz okresowe uderzenia gorąca. Najbardziej znaną dolegliwością mogącą dotknąć panów jest przerost prostaty oraz problem z oddawaniem moczu. 

Objawy psychiczne

Jednym z głównych objawów jest rozdrażnienie, obniżenie nastroju, lęk oraz niepokój. Mogą wystąpić problemy z koncentracją oraz pamięcią krótkotrwałą. 

Objawy seksualne

Są to jedne z najbardziej dokuczliwych objawów, gdyż sfera seksualna jest dla każdego mężczyzny ważnym elementem życia. Niestety przerost prostaty oprócz dolegliwości związanej z nietrzymaniem moczu może skutkować także problemami z erekcją i obniżeniem libido. Przez to może znacząco spaść popęd seksualny oraz zmniejszenie satysfakcji z życia erotycznego. 

Jak sobie radzić z andropauzą?

Leczenie andropauzy może przebiegać w podobny sposób co leczenie menopauzy u kobiet poprzez podawanie hormonów – w tym przypadku testosteronu. Oczywiście terapia ta musi być prowadzona pod ścisłą kontrolą lekarza ze względu na możliwość wystąpienia skutków ubocznych. Bardziej domowym sposobem może być zbilansowana dieta oraz odpowiednia aktywność fizyczna, która pobudzi organizm do działania. Przykładem może być przyjmowanie oleju z pestek dyni, który bardzo dobrze łagodzi przerost prostaty.

Nie można tutaj zapomnieć o szeroko dostępnych środkach na potencję. Wspomagają one organizm powodując zwiększenie satysfakcji seksualnej, a co za tym idzie podniesie samooceny. Warto zatem wspomnieć o dwóch bardzo popularnych środkach, dostępnych od bardzo wielu lat.

Viagra – potocznie nazywana “niebieską tabletką” jest dostępna na rynku od 1998 roku. Chociaż początkowo była stosowana przy problemach z układem krążenia to doniesienia pacjentów o jej dodatkowym działaniu sprawiły, że znalazła zupełnie inne zastosowanie. Od tego momentu wspomaga mężczyzn, którzy odczuwają problemy z erekcją. Oczywiście nie zastępuje ona wszystkich czynników, które powodują powstawanie wzwodu. Trzeba pamiętać, że zażycie leku około 30 minut – godziny przed stosunkiem nie wystarczy. Musi to iść w parze w podnieceniem seksualnym. 
Zalecaną dawką jest 50 mg substancji, którą należy popić szklanką wody. Nie należy także przekraczać zalecanej dawki, a wszelkie modyfikacje powinny być konsultowane z lekarzem. Zachęca się także ograniczenie spożycia alkoholu, który może opóźnić działanie ze względu na swoje właściwości obniżające ciśnienie krwi.

Kamagra – bardzo podobna pod względem składu chemicznego do omawianej wcześniej viagry. Jest ona produkowana przez indyjski koncern farmaceutyczny w kolorze turkusowym. Jej działanie również wpływa na podniesie satysfakcji seksualnej. Producent zaleca przyjęcie maksymalnej dawki 100 mg na dobę. W przeciwieństwie do “niebieskiej tabletki” kamagrę wystarczy zażyć około 15-30 minut przed planowanym stosunkiem. Jej działanie określa się na około 4-6 godzin po zażyciu, a do osiągnięcia pełnego celu również potrzebne jest podniecenie seksualne. Tak samo jak w przypadku viagry należy ograniczyć spożywanie alkoholu, który może wpłynąć na opóźnienie w działaniu. 

Oba te specyfiki, bardzo dobrze znane na rynku pomagają w okresie andropauzy, kiedy to sfera seksualna zaczyna “cierpieć” z powodu zachodzących zmian w organizmie. Dlatego nie należy odkładać decyzji o zakupie tych leków, ponieważ męskość każdego faceta jest bardzo ważna i nie może przejść na “emeryturę”. 

Rodzaje impotencji

Rodzaje impotencji

Impotencja jest zaburzeniem seksualnym, które najczęściej objawia się całkowitym lub częściowym brakiem erekcji w momencie podniecenia. Obecnie częściej używa się stwierdzenia “zaburzenie erekcji”. Może ono również dotyczyć braku ejakulacji, pomimo występowania podniecenia. Przyczyn impotencji można doszukiwać się zarówno na płaszczyźnie fizycznej jak i psychicznej.

Zjawisko impotencji dotyka zazwyczaj mężczyzn po 50. roku życia. Zdarzają się również przypadki, gdzie zaburzenia erekcji występują we wcześniejszym okresie życia. Podstawowym podziałem jest rozróżnienie impotencji pierwotnej i wtórnej. Ta pierwsza jest rodzajem zaburzenia o charakterze wrodzonym, natomiast wtórna występuje po właściwym funkcjonowaniu, na skutek czynników zewnętrznych.

Jakie są rodzaje impotencji?

Pierwszym z omawianych rodzajów jest impotencja psychogenna. Seksualność mężczyzny zależy od czynników psychologicznych, jego nastawienia, myśli. Najczęściej spotyka się z lękiem przed odbyciem stosunku a związane jest to z lękiem przed niechcianą ciążą czy niespełnieniem oczekiwań partnerki. Stopień tego zaburzenia może być różny. Może być to zarówno przejściowa dysfunkcja jak i związana z zaburzeniem osobowości.

Przyczyny impotencji psychogennej

Na impotencję psychogenną może wpłynąć szereg czynników zewnętrznych, które obniżają pewność siebie i poczucie własnej wartości mężczyzny. Do takich można bezapelacyjnie zaliczyć przewlekły stres związany z rodziną lub pracą jak również nieustanne konflikty z partnerką. Na zaburzenia erekcji ma także wpływ stres związany z pracą, jej nadmiar lub lęk przed jej utratą. Czynnikiem psychogennym są również negatywne doświadczenia związane z seksualnością, na przykład molestowanie, wykorzystywanie seksualne, zmuszanie do odbycia stosunku. Takie doświadczenia są głęboko zakorzenione w psychice mężczyzny, dlatego w takim przypadku należy udać się z wizytą do psychiatry lub psychoterapeuty. Impotencja psychogenna może także może dotyczyć wspomnień związanych z odbywaniem pierwszego stosunku płciowego, który mógł być niepowodzeniem.

Obecnie bardzo często seksuolodzy spotykają się, wśród pacjentów, z problemem uzależnienia od pornografii. Mężczyźni uzależnieni od tego rodzaju filmów potrafią doprowadzić do erekcji tylko przy pomocy obrazu. W konsekwencji maleje wrażliwość na bodźce, których dostarcza partnerka. Filmy te mężczyźni łączą z masturbacją , co prowadzi do braku satysfakcji ze stosunku płciowego. Na impotencję psychogenną składa się również ortodoksyjne wychowanie w religii oraz przeświadczenie, iż seks jest grzechem. Ponadto na zaburzenia erekcji wpływają uzależnienia od alkoholu lub substancji psychoaktywnych czy ukrywanie homoseksualizmu. Odbieranie stosunku seksualnego jako obowiązek lub zadanie także wpływa na zaburzenia erekcji.

Leczenie tego rodzaju zaburzenia sprowadza się do psychoterapii. Podczas sesji psychoterapeuta pomaga pacjentom pozbyć się skrywanym lękom, podnieść pewność siebie oraz poczucie własnej wartości.

Czym jest impotencja somatogenna?

Impotencja somatogenna występuje w chwili, gdy mężczyzna nie może osiągnąć erekcji poprzez osiągnięty wiek lub w momencie, gdy cierpi na chorobę przewlekłą. Inaczej nazywa się ją również impotencją fizyczną lub organiczną. Zaburzenia erekcji następują najczęściej w skutek zachorowania na cukrzycę, choroby układu krążenia, wiek, uzależnienia i inne. Somatogenne zaburzenia erekcji występują wtedy, gdy dysfunkcja ma charakter przewlekły, czyli stosunek seksualny nie jest podejmowany przez długi czas pomimo istnienia silnego uczucia między partnerami. W 30% przypadków wiek staje na drodze do odbycia pełnego stosunku płciowego. Czynnik ten dotyczy mężczyzn po 50. roku życia jak również cierpiących na miażdżycę, tętniaki i inne choroby układu krążenia. Część pacjentów, ok. 18%, ma zaburzenia erekcji z powodu chorób o podłożu neurologicznym, takich jak stwardnienie rozsiane czy rdzeniowy zanik mięśni. Takie choroby jak nadciśnienie, depresja, polineuropatia również wpływają na możliwość erekcji i ejakulacji. Dysfunkcje w tym przypadku mogą być również wywołane przebytymi zabiegami operacyjnymi.

Sposoby leczenia zaburzeń erekcji a rodzaj impotencji

Impotencja jest zaburzeniem które podlega leczeniu psychiatrycznemu lub farmakologicznemu. W przypadku zaburzeń erekcji o podłożu psychologicznym należy skonsultować się z psychoterapeutą lub seksuologiem. Natomiast przy impotencji somatogennej wdrażane jest leczenie farmakologiczne. Najczęściej polecanym i przepisywanym lekiem jest Viagra lub Kamagra. Zawierają one substancję czynną będącą organicznym związkiem chemicznym o nazwie sildenafil. Po zażyciu Viagry na godzinę przed stosunkiem mężczyzna odczuwa podniecenie seksualne oraz osiąga wzwód. Lek ten nie pobudza popędu ani nie zmusza do odbycia stosunku. Pozwala on na przeżycie satysfakcjonującego stosunku, ale po uprzednim podnieceniu. Viagra jest lekiem, który pomaga utrzymać wzwód przez odpowiedni okres czasu. Warto również zaznaczyć, iż Viagrę można także przedawkować. Co do zasady stosuje się od 50 do 100 mg Viagry, aczkolwiek dawkę należy skonsultować z lekarzem. Zbyt duża ilość tego leku w krwiobiegu może skutkować bolesnym i długotrwałym wzwodem. Przez wzięciem tabletki należy pamiętać aby zrezygnować z alkoholu, tłustych oraz kwaśnych potraw. Kamagra jest lekiem o takim samym składzie oraz działaniu, jak również skutkach ubocznych, natomiast wypada korzystniej, w porównaniu z Viagrą, pod względem ceny.

Choroby serca a impotencja

Jak viagra wpływa na serce?

Viagra stanowi niesamowite remedium na problemy z potencją, a tym samym od momentu wzrostu jej popularności (prawdziwy boom można określić na rok 1998) przyczyniła się do poprawy jakości życia seksualnego wielu mężczyzn. Problemy z erekcją mogą mieć bardzo różne podłoże. A jednak, właśnie dzięki viagrze można skutecznie poradzić sobie z impotencją seksualną i na nowo czerpać przyjemność ze zbliżeń. Ciekawy jest jednak związek pomiędzy impotencją, a chorobami serca. Głównie ze względu na fakt, że niebieskie tabletki, czyli viagra, pierwotnie miały stanowić remedium na problemy z układem krwionośnym. Tym samym, viagra jest produktem nierozerwanie związanym w takim samym stopniu z układem rozrodczym mężczyzn, co z układem krwionośnych, chociaż to pierwsze jej zastosowanie jest znacznie popularniejsze, lepiej zbadane i dopuszczone do powszechnego użytku. 

Czy faktycznie viagra miała leczyć choroby kardiologiczne? 

Cechą charakterystyczną viagry jest to, że rozszerza naczynia krwionośne i zwiększa przepływ krwi. Dlatego już podczas pierwszych testów leku okazało się, że oprócz tego, że faktycznie wpływa na układ krążenia- znacznie efektywniej oddziałuje na życie seksualne pacjentów – dlatego też podjęto kroki w tym kierunku, aby stosować viagrę u pacjentów mających problemy z erekcją. Podczas testów zauważono także, że viagra mocno oddziałuje na układ krążenia, nie może jednak być regularnie przyjmowana z żadnymi innymi lekami, których zadaniem jest regulacja pracy układu sercowo- naczyniowego. Bowiem w takim przypadku może powodować zaburzenia pracy serca, co jest niebezpieczne. 

Badanie, które potwierdziło jej wpływ na układ krążenia 

To, że viagra ma wpływ na erekcję zostało dokładnie zbadane i potwierdzone. Dzieje się tak głównie poprzez zawartość w viagrze specjalnego inhibitora fosfodiesterazy-5 (PDE5i). Postanowiono jednak zbadać także wpływ viagry na układ krążenia, aby go potwierdzić. W tym celu zaplanowano badanie na 1662 pacjentach, gdzie grupie badanej podawano viagrę, a grupie kontrolnej samo placebo. Wyniki faktycznie potwierdziły podejrzenia naukowców, gdyż wykazały, że działa na serce ochronnie. Zmierzono także wydajność pracy serca u osób z jego niewydolnością i oszacowano, że viagra przyczynia się do jej zwiększenia. Usprawnia ona także przepływ krwi w tętnicach. 

Dlaczego więc viagra nie jest lekiem na serce i układ krążenia? 

Badania dały zadowalające rezultaty, ale… Były przeprowadzone na grupie mężczyzn, co oznacza, że aby móc powszechnie stosować viagrę na choroby układu krążenia, trzeba byłoby takie badania powtórzyć rozszerzając badaną grupę. Jest to bardzo kosztowne przedsięwzięcie, którego jeszcze się nie podjęto. Zapewne z tego względu, że viagra także i bez tego cieszy się sporą popularnością dzięki swojemu pozytywnemu wpływowi na walkę z impotencją. Być może jednak w przyszłości zaprojektowane zostaną badania, które pozwolą na rozszerzenie zastosowania viagry właśnie o możliwość aplikowania jej osobom, które cierpią na problemy z krążeniem lub mają problemy z sercem. 

Zaburzenia erekcji- czy zwiastują problemy z sercem? 

Warto podejść także do tego tematu z innej strony. Specjaliści zwracają uwagę na fakt związany z tym, że osoby, które zaczynają się skarżyć na problemy z erekcją, powinny sprawdzić efektywność funkcjonowania układu krążenia. Te dwa aspekty są bowiem ze sobą powiązane i zaburzenia w jednym układzie mogą świadczyć o szerszym problemie, jaki pojawia się w organizmie. Zaburzenia erekcji często są oznaką pojawiającej się miażdżycy naczyń krwionośnych. Tym samym, patrząc z drugiej strony, zmiana trybu życia, odrzucenie papierosów, zmiana diety na lekkostrawną- a więc wszystko to, co przyczynia się do przeciwdziałania miażdżycy- może sprawić, że u pacjenta zmniejszą się nieprzyjemne zaburzenia erekcji. Co ciekawe, takie powiązanie ze sobą dwóch tych układów częściej występuje u młodych mężczyzn, a więc takich, którzy jeszcze nie ukończyli 50 roku życia. Po tym okresie, związek ten znacznie słabnie.

Powiązanie problemów z sercem z zaburzeniami potencji

Jak w prostych słowach wytłumaczyć powiązanie problemów z układem krążenia z problemami z erekcją? W praktyce jest to bardzo proste jeśli weźmiemy pod uwagę, że naczynia krwionośne, jakie znajdują się w męskim członku nie są wyizolowanym, samodzielnym układem, a częścią całego ciała, a także jednym z elementów układu krwionośnego. Jednakże, ich cechą charakterystyczną jest to, że bardzo mocno są one podatne na problemy z krążeniem krwi w organizmie. Jeśli więc takowe się zaczynają- najszybciej można oczekiwać objawów właśnie ze strony zaburzeń erekcji. Wynika to z faktu charakterystycznej budowy naczyń krwionośnych w penisie – tutaj tętnice są węższe, a co za tym idzie ich ścianki mogą znacznie szybciej zapełniać się blaszką miażdżycową, co prowadzi do szybkiego zwężania się ich światła. 

Jak więc widać, istnieje istotny związek pomiędzy problemami z erekcją, a chorobami serca oraz schorzeniami układu krwionośnego. Dobrze jest mieć taką świadomość i obserwować zmiany zachodzące w organizmie, aby móc szybko zareagować i wykonać skuteczną diagnostykę.

Anoreksja seksualna – skąd się bierze strach przed seksem i jak sobie pomóc?

Anoreksja seksualna - jak radzić sobie ze strachem przed seksem

Sfera seksualna jest nieodzowną częścią życia każdego człowieka. W okresie dojrzewania każdy zaczyna rozpoznawać swoje ciało oraz interesować się drugim człowiekiem bardziej niż dotychczas, spoglądając bowiem także na cechy seksualne. Zaczyna tworzyć się pociąg seksualny oraz napięcie, które często jest rozładowywane poprzez stosunek czy inne metody np. masturbacja u mężczyzn. Niestety mogą powstać w organizmie człowieka różne nieprawidłowości, które spowodują, że seks stanie się niemałym problemem, a nawet będzie wzbudzał lęk. Wtedy potrzebna jest porada specjalisty, który pomoże wyjść z danej dolegliwości oraz pozwoli na nowo odczuwać przyjemność ze stosunku. 

Co to jest anoreksja seksualna?

Kiedy słyszymy słowo anoreksja na pierwszą myśl przychodzi nam dolegliwość związana z zaburzeniem jedzenia. Osoba nie prawidłowo przyjmuje pokarmy, przez co niesamowicie mocno traci na wadze. Anoreksja seksualna zaś jest zaburzeniem związanym ze strachem przed stosunkiem. Osoba cierpiąca na anoreksję seksualną nie będzie chciała podjąć czynności seksualnej. Nie pomogą nawet zachęty czy stworzenie odpowiedniej atmosfery, która miałaby skłonić do stosunku. 

Jakie są objawy?

Niestety nawet już myśl o podjęciu czynności seksualnych powoduje niepohamowany strach, przed którym trzeba za wszelką cenę uciec. Dana osoba będzie chciała w nieskończoność odkładać współżycie, aby tylko do niego nie doszło. Anorektyk czuje bowiem poczucie winy, że nie będzie w stanie zaspokoić swojej partnerki. Próbuje szukać ciągłych wymówek, takich jak – symulowanie bólu głowy (migreny), zmęczenie, brak czasu, problemy żołądkowe, itd. Powodów może być niesamowicie dużo. Tutaj nie rzadko pojawia się problem w związku, który przecież w dużej mierze opiera się na seksie. Partner lub partnerka zaczyna podejrzewać swoją drugą połówkę, że prawdopodobnie jest jakaś inna z osoba, z którą nawiązał się upojny romans. Nie można się temu dziwić, gdyż problem anoreksji seksualnej nie jest często podejmowanym tematem – tak samo jak chodzi o jedzenie. Osoby chore wstydzą się swojego problemu, a kiedy prawda wyjdzie na jaw próbują zrobić wszystko, aby nie uzyskać fachowej pomocy. Kierują się one strachem oraz wstydem. Inną myślą, jaka może się pojawić jest utrata dawnej atrakcyjności w oczach partnera/partnerki, przez co nie dochodzi do oczekiwanego stosunku. Pojawiają się zatem pretensje, poważne kryzysy, które mogą skończyć się zerwaniem. 
Osoba dotknięta anoreksją seksualną musi otrzymać fachową pomoc i jedynie wtedy jest szansa na zażegnanie problemu. 

Skąd się bierze anoreksja seksualna?

Istnieje wiele powodów, przez które pojawia się zaburzenie związane ze sferą seksualną. Wydawać by się mogło, że zmiana podejścia do seksu poprzez szeroko dostępną antykoncepcję, a przez to mniejszym strachem przed zajściem w ciążę spowoduje, że ludzie będą częściej się “kochali”. Jednak dzieje się zupełnie inaczej. Tak jak w tradycyjnej anoreksji chory będzie robić wszystko, aby nie przyjmować pokarmów, tak w anoreksji seksualnej – aby tylko nie odbywać stosunku. Zmiana stylu życia oraz dostęp do Internetu powoduje, że człowiek zaczyna mieć niższe poczucie własnej wartości, kompleksy związane ze swoim ciałem. Dodatkowo dochodzi do tego stres w pracy i problemy emocjonalne. To wszystko powoduje, że dana osoba przestaje aktywnie uczestniczyć w życiu seksualnym. 
Inną kwestią jest molestowanie seksualne, nieudany związek czy źle ukształtowana moralność – przez te czynniki też może dojść do zaburzeń. 

Czy anoreksja seksualna jest niebezpieczna?

Oczywiście seks człowiekowi nie jest niezbędny do życia, dlatego problem zaburzeń seksualnych nie jest tak poważny jak w przypadku “tradycyjnej anoreksji” – gdzie osoba chora nie przyjmuje posiłków, a przez to naraża siebie na śmierć. Tutaj jest trochę inaczej. Chociaż abstynencja seksualna nie powoduje utraty życia to brak seksu może przynieść różne konsekwencje dotyczące zdrowia fizycznego. Organizm może stać się bardziej podatnym na różnego rodzaju dolegliwości, takie jak apatia, brak sił, zmniejszenie odporności , obniżenie ciśnienia krwi. Dodatkowo zbyt długi brak współżycia może doprowadzić do upośledzenia narządów płciowych, np. u mężczyzn może wystąpić problem z erekcją, a u kobiet mała wilgotność pochwy. 

Jak sobie pomóc?

Walka z anoreksją seksualną na pewno nie należy do najłatwiejszych. Jednym sposobem jest udanie się specjalisty, który pomoże przezwyciężyć strach przed stosunkiem. Jeżeli niechęć do stosunku ma swoje źródło np. przez problem z erekcją warto też pomóc sobie poprzez różnego rodzaju środki farmakologiczne. Od wielu lat na rynku można znaleźć wiele leków, które pomagają w osiągnięciu pełnej satysfakcji seksualnej. Do najpopularniejszych środków należy viagra i kamagra. Oba te specyfiki można nabyć np. w Internecie. Zażycie tych środków powoduje, że seks przestanie być koszmarem, a nasza druga połówka będzie również usatysfakcjonowana. Viagrę należy zażyć około 30 minut przed planowanym stosunkiem, popijając szklanką wody. Natomiast kamagrę wystarczy przyjąć 15-30 minut przed. Trzeba jednak pamiętać, aby powstrzymywać się od zażywania alkoholu, który może spowodować nieprawidłowe działanie leku (np. opóźnienie w działaniu). Producenci viagry i kamagry gwarantują kilku godzinne działanie, przez co nie ma żadnej obawy, że specyfik przestanie działać. Oczywiście sam lek nie wystarczy. Do prawidłowego działania leków potrzebne jest podniecenie seksualne, które “pobudzi” zawarte w nich składniki do działania. Dawką, którą można przyjąć jest 50 mg niebieskiej tabletki (viagry) i 100 mg turkusowej (kamagry). W razie potrzeby można też zasięgnąć porady lekarza, aby dostosować odpowiednią dawkę dla organizmu.