Archiwum kategorii: Bez kategorii

Do jakiego lekarza z zaburzeniami erekcji?

Diagnozą i leczeniem problemów z potencją zajmuje się urolog. Nie zdziw się jednak, jeśli przed powrotem do pełnej sprawności seksualnej będziesz musiał odwiedzić kardiologa, endokrynologa, androloga, a nawet seksuologa. Zapewne otrzymasz receptę na odpowiednie tabletki, konieczne jednak będzie wyleczenie przyczyny problemu.

Zaburzenia erekcji, nazywane też impotencją, mogą wystąpić w każdym wieku. Na męską potencję wpływa bowiem nie tylko wiek, ale też czynniki takie jak dieta, regularny ruch, palenie papierosów, stres czy występowanie różnych chorób ogólnoustrojowych. Aby leczyć je skutecznie, trzeba zrobić badania i zasięgnąć porady lekarskiej.

Męski problem

Diagnozowaniem, badaniem i leczeniem zaburzeń erekcji zajmuje się lekarz urolog. To w jego kompetencji leży rozwiązywanie wszelkich problemów męskiego układu moczowo-płciowego. Skierowanie do tego specjalisty dostaniemy od lekarza rodzinnego. Wcześniej internista może zlecić wykonanie badań m.in. na poziom cukru we krwi, pomiar ciśnienia, stężenie cholesterolu, ale też np. oznaczenie poziomu testosteronu i prolaktyny.

Urolog nie jest jednak jedynym lekarzem, w którego kompetencji leży diagnozowanie zaburzeń erekcji. Wynika to z faktu, iż problemy tego typu mogą mieć bardzo różne przyczyny. Być może w procesie leczenia przyjdzie nam się udać do kardiologa, diabetologa, androloga czy endokrynologa. Jeśli impotencja ma podłoże psychogenne, pomoże seksuolog. Wsparcie tego specjalisty okazuje się nieocenione przy zaburzeniach erekcji wywołanych lękiem przed zbliżeniem, traumatycznymi przeżyciami z przeszłości, molestowaniem czy niskim poczuciem własnej wartości.

Jak leczy się zaburzenia erekcji

Już internista podczas pierwszej wizyty może przepisać pacjentowi dostępne na receptę leki na potencję, np. Viagrę lub Cialis. To środki dość drogie, jednak na szczęście dostępne są ich tańsze zamienniki. Wśród nich jednym z najtańszych jest Kamagra. Jednak leczenie zaburzeń erekcji nie może opierać się wyłącznie na maskowaniu objawów. Konieczne jest rozpoznanie przyczyny problemu i terapia problemu źródłowego.

Około 70% przypadków zaburzeń erekcji ma podłoże organiczne, czyli wynika z choroby ogólnoustrojowej, złej diety, braku ruchu, palenia papierosów czy nadużywania alkoholu. Pozostałe przypadki to tzw. impotencja psychogenna, która ma swoje źródło w psychice.

W zależności od przyczyny, impotencję leczy się poprzez zastosowanie:
  • Leków doustnych (inhibitory fosfodiesterazy typu 5 i inne)
  • Leków naczyniowo czynnych (zastrzyki do ciał jamistych prącia lub do cewki moczowej)
  • Terapii hormonalnej (androgeny)
  • Psychoterapii
  • Terapii z zastosowaniem urządzeń próżniowych
  • Leczenia chirurgicznego (chirurgia naczyniowa, mikrochirurgia, protezy prącia)
Często jednak okazuje się, iż sama zmiana niektórych nawyków przynosi znaczną poprawę możliwości seksualnych mężczyzny. Rzucenie palenia, ograniczenie spożycia alkoholu, modyfikacja diety na zdrowszą, a co za tym idzie m.in. pozbycie się zbędnych kilogramów – wszystko to wpływa pozytywnie na ogólną kondycję organizmu, a co za tym idzie także na sprawność mężczyzny i jego satysfakcję z „osiągnięć” w sypialni.

Dlaczego Viagra jest droga, czyli poszukiwanie tańszych alternatyw

Błyskotliwa kariera Viagry w latach ’90 spowodowała, iż lek ten nieustannie króluje na szczycie listy najbardziej rozpoznawalnych środków na potencję. Niestety, w parze z renomą idzie wysoka cena. Gdzie szukać innych skutecznych leków na zaburzenia erekcji?

Już od lat dziewięćdziesiątych Viagra uznawana jest za najskuteczniejszy lek na potencję. Mimo iż jej producent – amerykański koncern farmaceutyczny Pfizer – dawno już stracił patent na lek z sildenafilem, a na rynku pojawiło się mnóstwo innych środków na potencję, Viagra wciąż trzyma swoją cenę.

Kosztowne leczenie problemów z potencją

Tymczasem z roku na rok coraz więcej mężczyzn zmaga się z zaburzeniami erekcji. W Polsce z problemem tym boryka się nawet 3 mln panów w różnym wieku – nie tylko starszych, ale nawet 20-30-latków. Gdy zdrowe odżywianie i zmiana stylu życia nie pomagają, mężczyźni w pierwszej kolejności biorą pod uwagę właśnie Viagrę.

Niestety, już nawet nie sama konieczność umówienia się na wizytę lekarską w celu uzyskania recepty, ale cena Viagry skutecznie zniechęca wielu pacjentów do leczenia. Okazuje się bowiem, iż na jedną tabletkę, a co za tym idzie jeden (w większości przypadków) satysfakcjonujący stosunek „zapłacimy” około 40 zł. W blistrze znajdują się 4 niebieskie tabletki. Oznacza to, iż jednorazowo za lek trzeba wydać około 160 zł. Na ile starcza opakowanie? Wszystko zależy od potrzeb, jednak w wielu przypadkach kończy się ono już po tygodniu!

Dlaczego Viagra jest taka droga

Okazuje się jednak, iż na rynku dostępne są leki z identycznym składem, nawet dwa razy tańsze! Jeśli dodatkowo kupimy je w aptece internetowej, cena okazuje się jeszcze niższa. Skąd zatem tak wysoka cena Viagry? W zasadzie wyłącznie ze względu na marżę narzucaną przez producenta, bazującego na wieloletniej renomie, rozpoznawalności i sprawdzonej skuteczności niebieskiego leku. Niestety, nie jest on też refundowany nawet w części. Jeśli więc dostaniemy receptę na Viagrę, przyjdzie nam zapłacić 100% kwoty.

Co zamiast Viagry

Alternatywą dla Viagry jest np. Kamagra. To lek o połowę tańszy od klasycznych niebieskich tabletek. Zawiera tę samą substancję czynną – sildenafil w dawce 100 mg. Opinie internautów potwierdzają, iż jest to lek tak samo skuteczny. Co ciekawe, niektórzy panowie zauważyli nawet mniejszą częstotliwość efektów ubocznych (np. bólu głowy) – wynika to prawdopodobnie z unowocześnionego składu tabletki Kamagry.

Wśród innych leków na potencję wyróżniających się wysoką skutecznością można wymieć np. Levitrę. Zawiera ona inną substancję czynną – wardenafil – działającą podobnie do sildenafilu. Pacjenci chętnie sięgają też po Cialis (tadalafil) – środek na zaburzenia erekcji o bardzo długim działaniu. Nie jest aż tak silny jak sildenafil, jednak jego działanie jest nawet 6 razy dłuższe! Podczas gdy Viagra przestaje działać po około 4-6 godzinach, Cialis działa nawet do 36 godzin!

Jak widać, obecnie na rynku dostępnych jest wiele skutecznych środków na potencję. Oczywiście część panów pozostanie wierna Viagrze, jednak nie ma konieczności ograniczać się do tego jednego leku. O swoich preferencjach dotyczących ceny czy czasu działania warto powiedzieć lekarzowi.

Cialis – lek lepszy nawet od Viagry?

Cialis to jeden z kilku leków na potencję dostępnych na polskim rynku. Choć cena tego produktu jest stosunkowo wysoka, cieszy się on bardzo dużą popularnością. Czym wyróżnia się Cialis i czy rzeczywiście jest skuteczniejszy od Viagry?

Zaburzenia erekcji to problem milionów Polaków. Coraz więcej z nich poszukuje pomocy lekarskiej – to dobry trend, który świadczy o stopniowym przełamywaniu tabu dotyczącego problemów z potencją. Często już w gabinecie lekarskim zamiast spodziewanej recepty na Viagrę otrzymują zalecenia dotyczące stosowania Cialis. Co to za lek? Czy rzeczywiście jest skuteczny?

Skuteczność Cialis

Substancją czynną zastosowaną w leku Cialis jest tadalafil – związek z grupy inhibitorów fosfodiesterazy typu 5. Działanie tego środka opiera się na takim samym mechanizmie, jak w przypadku Viagry. Zarówno tadalafil, jak i sildenafil (Viagra) blokują działanie enzymu, który wpływa hamująco na erekcję. Dzięki temu możliwy jest rozkurcz mięśni gładkich penisa, a co za tym idzie możliwość napłynięcia odpowiedniej ilości krwi do ciał jamistych i zatrzymania jej tam.

Cialis wykazuje skuteczność niezależnie od posiłków. Inaczej jest w przypadku Viagry, która nie powinna być przyjmowana przed lub po spożyciu obfitych, tłustych dań. W badaniach klinicznych zaobserwowano też rzadsze występowanie skutków ubocznych po Cialis niż po Viagrze.

Jednak tym, co najczęściej przekonuje pacjentów do Cialis, jest jego długość działania. Podczas gdy sildenafil utrzymuje swoją aktywność w organizmie do 4-6 godzin, tadalafil pozwala zachować wysoką sprawność seksualną nawet 36 godzin! Nie bez przyczyny nazywany bywa „tabletką weekendową”. Długość działania uzasadnia też cenę tabletek Cialis. Zakładając, iż mężczyzna w ciągu 3 dni uprawia seks 3 razy, przy zakupie Cialis oszczędzi nawet połowę kosztów w porównaniu do leczenia Viagrą!

Walka na skuteczność

Choć Cialis zyskał sobie ogromną popularność, niektórzy pacjenci w dalszym ciągu stosują Viagrę. Czasem wynika to z przyzwyczajenia lub zaufania do marki. Czasem jednak Cialis okazuje się niewystarczająco skuteczny w walce z poważnymi zaburzeniami, np. przy zaawansowanej cukrzycy, miażdżycy czy ciężkiej depresji. Mimo iż koncerny farmaceutyczne wprowadziły na rynek już wiele środków na potencję zawierających różne substancje czynne, wciąż żadna nie okazała się równie skuteczna jak sildenafil. Choć czasem wywołuje on efekty uboczne, są to przypadki rzadkie, zwykle spowodowane zastosowaniem zbyt wysokiej dawki leku.

Decyzję dotycząca wyboru leku należy podjąć wspólnie z lekarzem. To ważne, ponieważ kierunek terapii zawsze jest uzależniony od przyczyny zaburzenia. Często okazuje się, iż obok środków na potencję trzeba zastosować np. leki na nadciśnienie lub cukrzycę. Konieczna może się okazać zmiana diety lub wprowadzenie większej aktywności fizycznej. Każdy przypadek jest indywidualny i wymaga indywidualnego podejścia. Nigdy nie wolno stosować leków na potencję na własną rękę, szczególnie jeśli zmagamy się z chorobami kardiologicznymi lub poważnym uszkodzeniem narządów wewnętrznych, np. wątroby lub nerek.

Brak erekcji – czy to już impotencja?

Problemy w sypialni wzbudzają niepokój i podcinają poczucie własnej wartości mężczyzny. Zaburzenia erekcji można jednak skutecznie leczyć – niezależnie od formy, jaką przybierają. Wymaga to m.in. rozpoznania przyczyny nieprawidłowości i podania doraźnych leków.

Określenie „impotent” kojarzy się bardzo negatywnie – wręcz obraża i poniża mężczyznę, który zmaga się z problemami ze wzwodem. Współczesna medycyna odchodzi od terminu „impotencja” zastępując go określeniem „zaburzenia erekcji”. To zdecydowanie bardziej trafny termin – problemy z potencją rzadko bowiem przybierają postać całkowitego braku wzwodu.

Dlaczego nie mam erekcji?

Raz na jakiś czas problemy z erekcją przytrafiają się każdemu mężczyźnie. Stres, zmęczenie, nadmiar alkoholu czy po prostu zły nastrój mogą sprawić, iż penis nie stanie się sztywny nawet podczas pieszczot i stymulacji. O kłopotach z potencją możemy mówić, gdy przytrafiają się one w 25% wszystkich prób współżycia.

Należy jednak rozróżnić sytuację, w której wzwód nie pojawia się w ogóle, od sytuacji, gdy jest on bardzo słaby. Zbyt mała ilość krwi w ciałach jamistych członka sprawia, iż jest on miękki nawet przy podnieceniu seksualnym. W tym wypadku wina najczęściej leży w ogólnej kondycji zdrowotnej. Wszelkie choroby układu sercowo-naczyniowego oraz układu krwionośnego przyczyniają się do zakłócenia mechanizmu erekcji. U starszych mężczyzn słaba czynność erekcyjna ma związek ze zmniejszającym się spadkiem poziomu testosteronu we krwi.

Czy brak erekcji to impotencja?

A co w sytuacji, gdy pomimo stymulacji wzwód nie pojawia się w ogóle? Taki stan może mieć swoje źródło w psychice mężczyzny. Przeciążenie obowiązkami, nadmierny stres i niepokój, ale też poważne choroby, takie jak depresja, nerwica czy schizofrenia mogą przyczynić się do całkowitego zaniku funkcji seksualnych.

Z brakiem erekcji mogą też zmagać się mężczyźni, u których sytuacja intymna wywołuje silny stres. To często pacjenci, którzy w przeszłości doświadczyli molestowania seksualnego, byli świadkami gwałtu, zostali wychowaniu w przeświadczeniu, że seks jest grzechem lub mają skłonności homoseksualne. Brak erekcji nie jest impotencją w rozumieniu ostatecznej utraty funkcji seksualnych. W rzeczywistości zdrowi mężczyźni zachowują te funkcje przez całe swoje życie. Zaburzenia erekcji można i trzeba leczyć.

Jak leczy się zaburzenia erekcji

Aby skutecznie rozprawić się z problemami z potencją, przede wszystkim trzeba rozpoznać ich przyczynę. Byłoby to bardzo trudne bez pomocy specjalisty. W wielu przypadkach udaje się z nimi rozprawić w prosty sposób. Okazuje się na przykład, iż źródłem nieprawidłowości jest nadciśnienie – podanie leków i zmiana diety często wystarczają, by odzyskać dawną sprawność seksualną.

Już lekarz pierwszego kontaktu może przepisać pacjentowi leki na potencję. Dzięki nim mężczyzna może wrócić do udanego życia erotycznego od razu – zanim jeszcze lekarz zdiagnozuje przyczynę problemu i rozpocznie odpowiednią terapię. Zamiast więc zamartwiać się, kiedy mamy do czynienia z łatwymi do wyeliminowania nieprawidłowościami, a kiedy z impotencją, lepiej zacząć działać. Efekt może przyjść szybciej niż się spodziewamy!

Jak opóźnić wytrysk?

Zbyt wczesny wytrysk to problem dotykający coraz więcej mężczyzn i zwykle wiąże się z zakończeniem miłosnych igraszek, co może powodować frustrację obydwu stron. Na szczęście istnieją skuteczne sposoby pozwalające na przedłużenie stosunku.  

Naturalne metody opóźnienia wytrysku 

Mocne mięśnie Kegla sprawiają, że mężczyzna lepiej panuje nad reakcjami penisa i pozwalają na wydłużenie stosunku, warto zatem regularnie je trenować. Ćwiczenia polegają na napinaniu (na około 10 sekund), a następnie rozluźnianiu mięśni dna miednicy. Ćwiczenie powinno być powtórzone 30 razy. Kluczem do sukcesu jest regularność, opisany trening powinien być wykonywany codziennie, rano i wieczorem. Dla największej efektywności warto z czasem przedłużać czas napięcia mięśni o kilka sekund. 

Kolejnym sposobem na przedłużenie stosunku jest masturbacja. Umożliwia ona rozładowanie napięcia seksualnego, ponadto w czasie, gdy mężczyzna sam się zadowala nie próbuje sprostać prawdziwym lub wyimaginowanym oczekiwaniom partnerki. Dobrym pomysłem może okazać się masturbacja na około godzinę przed stosunkiem albo wspólne rozpoczęcie miłosnych uniesień właśnie w taki sposób.  

Inną metodą umożliwiającą opóźnienie wytrysku jest technika stop and go. Polega ona na przerywaniu stosunku tuż przed szczytowaniem mężczyzny. Do ponownej penetracji wraca się dopiero w momencie, gdy wzwód nieco osłabnie. Czas oczekiwania mężczyzna powinien wykorzystać na pieszczenie partnerki w inny sposób, na przykład językiem. Ta niepozorna metoda pozwala na nawet dwukrotne przedłużenie aktu seksualnego. 

Wybór odpowiedniej pozycji 

Na długość stosunku znaczący wpływ ma także pozycja seksualna. W przypadku problemów z przedwczesnym wytryskiem warto decydować się na pozycje, w których nie dochodzi do głębokiej penetracji przez co wykonywanie ruchów jest utrudnione, a tym samym dosyć powolne. Dobrą opcją może okazać się pozycja, w której mężczyzna klęczy, kobieta zaś dosiada go tyłem do twarzy, wówczas ruchy są powolne, a bodźce wzrokowe ograniczone.  

Środki farmakologiczne na opóźnienie wytrysku

Warte uwagi są znane wszystkim środki farmakologiczne, takie jak Viagra czy Kamagra. Przyjmowanie ich w niewielkiej ilości nie tylko ułatwia osiągnięcie i utrzymanie mocnego wzwodu, ale także umożliwia opóźnienie wytrysku. Dodatkowo Viagra i Kamagra poprawiają możliwości regeneracyjne mężczyzny, dzięki czemu możliwe jest odbycie więcej niż jednego stosunku w niedługim odstępie czasu. 

Ograniczenie używek 

Należy zdawać sobie sprawę, że na szeroko pojętą sprawność seksualną wpływa wiele czynników. Powodem zbyt wczesnego wytrysku może być na przykład spożycie nawet niewielkiej ilości alkoholu niedługo przed rozpoczęciem stosunku. Część mężczyzn decyduje się na sięgnięcie po drinka, aby podczas seksu być bardziej odprężonym i móc skupić się na zaspokojeniu partnerki. Niestety często przynosi to skutek odwrotny do zamierzonego. W wielu przypadkach nawet odstawienie alkoholu na zaledwie kilka dni dobrze wpływa na życie seksualne – erekcja jest mocniejsza, a problem przedwczesnej ejakulacji znika.

Niedobór witaminy B12 – przyczyny i objawy

Stosujesz dietę wegańską lub wegetariańską? Sprawdź, czy nie cierpisz na niedobór witaminy B12! To związek bardzo ważny dla prawidłowej pracy układu krwionośnego, trawiennego i nerwowego. Brak wystarczającej ilości witaminy B12 w organizmie objawia się m.in. niedokrwistością, utratą smaku i apetytu, a nawet zaburzeniami depresyjnymi.

Witamina B12 jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Zwana potocznie „czerwoną witaminą” ma ważny udział w metabolizmie białek, produkcji czerwonych krwinek, metabolizmie węglowodanów i tłuszczów. Wspiera prawidłową pracę układu nerwowego. Niedobór witaminy B12 może być groźny – w niektórych przypadkach łudząco przypomina inne choroby, także te o podłożu psychicznym.

Niedobór witaminy B12 – przyczyny

Wyróżnia się dwa podłoża niedoboru witaminy B12 w organizmie. Pierwsza to dieta. Witaminę tę znajdujemy przede wszystkim w produktach pochodzenia zwierzęcego – mięsie i jego przetworach, rybach, jajach, podrobach, owocach morza, a także w mleku i jego przetworach. Z niedoborem witaminy B12 często zmagają się wegetarianie i weganie.

Druga przyczyna jest bardziej skomplikowana. Wynika z nieprawidłowej pracy naszego organizmu. U osób starszych niedobór witaminy B12 może być spowodowany zaburzeniem jej wchłaniania z pokarmów, np. po gastrektomii, wycięciu jelita grubego, po operacjach bariatrycznych typu wyłączającego, a także przy zanikowym zapaleniu błony śluzowej żołądka, nieprawidłowości czynnika wewnętrznego Castla, chorobie Leśniewskiego-Crohna, przewlekłym zapaleniu trzustki, celiakii itp.

Objawy niedoboru witaminy B12

Jednym z najczęstszych objawów niedoboru witaminy B12 jest niedokrwistość. Pojawia się osłabienie, bóle i zawroty głowy, bladość skóry o odcieniu żółto-cytrynowym z ogniskami bielactwa oraz owrzodzenia w kącikach ust. Zaburzona zostaje praca układu pokarmowego, w wyniku czego pojawiają się nudności, zaparcia lub biegunki, utrata smaku i apetytu oraz pieczenie języka, a co za tym idzie także chudnięcie itp.

Brak witaminy B12 w organizmie wpływa destrukcyjnie także na układ nerwowy. Ręce i nogi drętwieją lub mrowieją, pojawia się osłabienie wzroku, niestabilność chodu i napady drgawkowe, przy pochylaniu głowy do przodu występuje uczucie prądu przechodzącego wzdłuż kręgosłupa. Niedobór witaminy B12 ma też istotny wpływ na naszą psychikę. Pojawiają się zaburzenia depresyjne, zmiany zachowania i osobowości, zaburzenia poznawcze i łagodne zaburzenia pamięci. Chory może wchodzić w stan nadmiernego podwyższenia nastroju, odczuwać niepokój psychoruchowy i wykazywać objawy zaburzeń psychotycznych.

Niedobór witaminy B12 – leczenie

Podstawą uzupełnienia niedoborów witaminy B12 jest odpowiednia dieta. Zwiększenie ilości spożywanych produktów odzwierzęcych powinno w zupełności wystarczyć. W przypadku wegan i wegetarian konieczna jest suplementacja. Witaminę B12 znajdziemy też w pieczarkach oraz żywności sztucznie wzbogacanej, m.in. płatkach zbożowych i produktach sojowych.

Lubrykanty – kiedy warto je stosować i jak to robić?

Skuteczne w niwelowaniu dyskomfortu spowodowanego suchością pochwy, lubrykanty to bezpieczne środki używane zarówno z prezerwatywą, jak i bez niej. Poznaj rodzaje żeli intymnych i dowiedz się, z jakimi problemami najlepiej sobie radzą.

Lubrykanty, żele intymne, żele nawilżające – to różne nazwy tego samego produktu. Ich celem jest zmniejszenie tarcia podczas stosunku płciowego, a co za tym idzie poprawa komfortu obu stron i zapobieganie mikrouszkodzeniom. Sięgając po lubrykant, warto dowiedzieć się nieco więcej o jego prawidłowym stosowaniu.

Rodzaje lubrykantów

Żele nawilżające dzielą się na takie, które powstały na bazie wody i silikonu oraz wyprodukowane na bazie olejów. Pierwsze przeznaczone są przede wszystkim do stosowania z prezerwatywą – nie niosą ze sobą żadnego ryzyka uszkodzenia zabezpieczenia. Drugie można stosować bez prezerwatywy. Niektóre bardziej pomysłowe (lub oszczędne!) pary decydują się na samodzielną produkcję lubrykantów, np. na bazie wody przegotowanej i banana. Wprawdzie taki „krem” może być skuteczny, jednak niesie ze sobą większe ryzyko wystąpienia alergii, a nawet infekcji.

Kiedy sięgnąć po żel intymny

Istnieje wiele wskazań do stosowania żeli nawilżających. Przede wszystkim pozwalają one zniwelować suchość pochwy, odczuwalną przy zaburzeniach hormonalnych, w okresie menopauzy i po niej, a nawet w określonych dniach cyklu miesiączkowego. Lubrykanty pomagają też w seksualnych zabawach z gadżetami czy seksie analnym.

Na rynku dostępne są specjalne lubrykanty stworzone na bazie wody, o różnych smakach – przeznaczone do seksu oralnego. W takich okolicznościach zadaniem żelu jest po prostu uatrakcyjnienie aktu miłosnego – gry wstępnej czy właściwego stosunku. Wybierając żel intymny do seksu oralnego, warto zwrócić uwagę na skład – produkty zawierające w składzie cukier zwiększają ryzyko rozwoju infekcji bakteryjnej czy grzybicznej. Na rynku dostępne są lubrykanty zawierające słodzik zamiast cukru.

Jak stosować lubrykanty

Większość z nas stosuje żele intymne całkowicie intuicyjnie – nakładamy ich niewielką ilość tak, by przyniosły spodziewany efekt. Wyjątkiem są różnego rodzaju lubrykanty stymulujące. Stosowane na określone partie ciała, wywołują np. uczucie mrowienia, chłodzenia lub rozgrzewania. Mają wzmocnić czułość danego miejsca i zwiększyć doznania. Warto stosować je przemyślanie, tak by zamiast przyjemności nie wywołały uczucia dyskomfortu!

Panaceum na problemy seksualne?

Lukrykanty nie rozwiązują wszystkich problemów intymnych. Pomagają radzić sobie z suchością pochwy, nie wpływają jednak na stężenie hormonów u kobiety. Nie leczą też zaburzeń erekcji. Wprawdzie mogą zwiększyć komfort mężczyzny podczas seksu, jednak nie mają żadnego wpływu na ukrwienie członka i prawidłowość mechanizmu wzwodu. W leczeniu zaburzeń erekcji stosuje się przede wszystkim inhibitory fosfodiesterazy typu 5, czyli organiczne związki chemiczne, takie jak sildenafil zawarty m.in. w Kamagrze. Ten tańszy odpowiednik Viagry jest obecnie najczęściej stosowany przez pacjentów w różnym wieku. Kamagra działa skutecznie niezależnie od przyczyny zaburzeń.

Jak skutecznie walczyć z bezsennością?

Problemy z zaśnięciem zdarzają ci się 3-4 razy w tygodniu? A może zasypiasz z łatwością, ale w nocy często się budzisz? Podstawą walki z bezsennością jest rozpoznanie jej źródła. Pomoże właściwa higiena snu, wyłączanie urządzeń elektronicznych, aktywność fizyczna, stałe pory zasypiania, napary ziołowe, a w ostateczności – tabletki nasenne.

Bezsenność to problem, który dotyka co trzecią osobę w Polsce. Uznawana jest za chorobę cywilizacyjną, która znacznie utrudnia codzienne funkcjonowanie. Powoduje nie tylko niekorzystne zmiany w wyglądzie, takie jak podkrążone oczy czy szarą skórę, ale też problemy z koncentracją i pamięcią, gorsze radzenie sobie z rozwiązywaniem problemów, spadek odporności, a nawet poważne powikłania zdrowotne.

Przyczyny bezsenności

Specjaliści dzielą czynniki powodujące zaburzenia snu na zewnątrzpochodne i wewnątrzpochodne. Pierwsze związane są z warunkami snu. Jeśli jest głośno, zbyt gorąco, zbyt jasno, łóżko jest niewygodne lub ciasne, możemy mieć problemy z zaśnięciem, a w nocy często się budzić. Czynniki takie stosunkowo łatwo można wyeliminować. Zwykle szybko orientujemy się, co powoduje naszą bezsenność, i wprowadzamy odpowiednie zmiany. Gdy zyskujemy komfortowe warunki, bezsenność ustępuje.

Druga grupa czynników jest obszerniejsza i bardziej złożona. Wewnątrzpochodna bezsenność bywa spowodowana stresem, nerwicą, depresją, a także różnymi chorobami ogólnoustrojowymi, np. cukrzycą, nadczynnością tarczycy, nowotworem, bezdechem sennym czy schorzeniami reumatycznymi.

Walka z bezsennością

Zanim sięgniemy po środki nasenne, zastanówmy się nad poprawą swoich warunków do spania. Jeśli są optymalne, zadbajmy o higienę snu. Składają się na nią m.in. regularne pory zasypiania, wyłączanie przed snem wszelkich urządzeń elektronicznych, w tym telefonów komórkowych, wywietrzenie pomieszczenia, spożycie lekkiej kolacji 2-3 godziny przed snem (nigdy później!), rezygnacja z kawy oraz alkoholu w godzinach wieczornych.

Leczeniu bezsenności sprzyja regularna aktywność fizyczna. Nie chodzi jednak o to, by kłaść się do łóżka maksymalnie zmęczonym. Łatwo to bowiem pomylić ze zmęczeniem spowodowanym np. wielogodzinną pracą przed komputerem, która wręcz utrudnia zasypianie! Jeśli mamy problemy z wieczornym zasypianiem, zrezygnujmy z drzemek w ciągu dnia. Ewentualnie możemy uciąć sobie 20-30-minutową drzemkę, jednak nie później niż o 16.00.

Zamiast leków

Tabletki nasenne powinny być ostatecznością. Od medykamentów takich łatwo się bowiem uzależnić. Zamiast tego wybierzmy napary ziołowe. Wyjątkowo skuteczne okazują się napary z melisy, kozłka lekarskiego oraz lawendy. Działanie uspokajające wykazuje również herbata z rumianku lub dziurawca. Jeśli zioła nie pomagają, możemy sięgnąć po tabletki, np. na bazie chmielu i waleriany. Dopiero gdy również one nie przynoszą rezultatu, sięgnijmy po leki syntetyczne zawierające melatoninę.

Bezsenność zawsze ma swoją przyczynę. Podstawą leczenia jest rozpoznanie tej przyczyny i wyeliminowanie jej. Często wymaga to konsultacji lekarskiej – specjalista może zlecić np. badanie krwi. O zdrowy sen warto walczyć – od niego bowiem w dużej mierze zależy kondycja całego naszego organizmu.

Gdy mężczyzna nie ma ochoty na seks, czyli jak sobie radzić z niskim libido

Zmęczenie, stres, zła dieta, niektóre choroby – wszystko to może wpływać na spadek pożądania seksualnego u mężczyzn. W parze ze spadkiem libido nierzadko idą też zaburzenia erekcji. Problem ten wymaga leczenia u źródła, a czasem też zastosowania odpowiednich leków.

O problemie niskiego libido mówi się najczęściej w kontekście kobiet. Pary, w których mężczyźni narzekają na niechęć swoich partnerek do seksu stały się bohaterami wielu żartów i anegdot. Jednak z problemem niskiego libido borykają się także mężczyźni. Przyczyn takiego stanu rzeczy może być bardzo wiele.

Skąd się bierze obniżone libido u mężczyzn

Chwilowy brak ochoty na seks jest czymś zupełnie naturalnym. Nawet jeśli trwa przez jakiś czas, np. 2 lub 3 tygodnie, nie stanowi powodu do niepokoju. Spadek libido u mężczyzn można nazwać impotencją , gdy niechęć do zbliżeń utrzymuje się pół roku lub dłużej. Jeśli pomimo zachęt i inicjatywy wykazywanej przez partnerkę, mężczyzna wciąż nie odczuwa potrzeby współżycia, należy poszukać przyczyny takiego stanu rzeczy.

Obecnie mężczyźni coraz częściej zmagają się z silnym, ciągłym stresem, nadmiarem obowiązków, presją, zmęczeniem i problemami natury emocjonalnej. Nie bez znaczenia pozostaje także styl życia – niewłaściwa dieta, otyłość, brak aktywności fizycznej i stosowanie używek działają zabójczo na męskie libido. Spadek pożądania seksualnego może też stanowić objaw różnych chorób, m.in. cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej, reumatoidalnego zapalenia stawów czy nawracających infekcji układu moczowego.

Niskie libido a problemy z potencją

Spadek pożądania seksualnego to nie jedyny męski problem XXI wieku. Innym bardzo częstym zaburzeniem jest impotencja – we wczesnej fazie objawiająca się trudnością z osiągnięciem erekcji lub utrzymaniem jej podczas stosunku. Problemy z potencją mogą być spowodowane tymi samymi czynnikami, co spadek libido – w takim wypadku niechęć do seksu i zaburzenia erekcji zwykle idą ze sobą w parze.

Z drugiej strony impotencja sama w sobie może stanowić przyczynę spadku zainteresowania seksem. Poczucie wstydu i niedopisania, jakie zwykle towarzyszy mężczyznom zmagającym się z tym problemem, skutecznie zniechęcają do podejmowania kolejnych prób. Nieleczona impotencja może spowodować inne poważne problemy, m.in. stany depresyjne.

Co zrobić z niskim libido

Na rynku dostępnych jest wiele suplementów diety reklamowanych jako te, które dzięki zawartości naturalnych składników ratują męskie libido i potencję. Jednak problem wymaga przede wszystkim rozwiązania u źródła. Najlepiej odwiedzić internistę lub seksuologa, który postara się znaleźć przyczynę zaburzeń. Zmiana stylu życia, odstawienie używek, odpowiednia dieta, wprowadzenie do planu tygodnia aktywności fizycznej, a czasem też rozpoczęcie leczenia poważnych chorób – tego może wymagać powrót do seksualnej sprawności mężczyzny.

W leczeniu zaburzeń erekcji stosuje się też środki farmakologiczne. Jednym z nich jest Kamagra – lek na potencję zawierający sildenafil jako substancję aktywną. Kamagra pomaga mężczyźnie osiągnąć i utrzymać satysfakcjonującą erekcję. W wielu przypadkach taka poprawa jakości życia erotycznego pozwala mężczyźnie odzyskać radość ze zbliżeń i powrócić do dawnego poziomu libido.

Erekcja znika po założeniu prezerwatywy – co robić?

Podniecenie osiąga pełnię, już ma dojść do zbliżenia, ale próba założenia prezerwatywy kończy się niepowodzeniem i… całkowitą niezdolnością do dalszego działania. Problem erekcji zanikającej w trakcie lub po założeniu prezerwatywy wcale nie jest rzadki. Na szczęście zwykle nie oznacza kłopotów ze zdrowiem – jego źródło leży w męskiej psychice.

Większość mężczyzn woli seks bez prezerwatywy. Panowie, którzy mieli możliwość współżyć z mechanicznym zabezpieczeniem i bez niego, zwykle jako przyjemniejszą wskazują tę drugą opcję. Mimo to prezerwatywa wciąż jest najpopularniejszą metodą antykoncepcji. W zasadzie jako jedyna chroni nie tylko przed niechcianą ciążą, ale też przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. Świetnie sprawdza się u mężczyzn, którzy współżyją nieregularnie. Chwalą ją również pary, które z różnych przyczyn nie chcą, by kobieta stosowała antykoncepcję hormonalną. Niestety, stosowanie prezerwatyw nie zawsze jest tak proste, jak pokazywały podręczniki do wychowania seksualnego.

Penis, który nie lubi prezerwatywy

Mężczyzna jest podniecony. Osiąga silną erekcję. Jednak gdy ma już dojść do zbliżenia i na członku pojawia się prezerwatywa, erekcja nagle znika. Co zrobić kiedy brak erekcji po założeniu prezerwatywy. Czasem zanik wzwodu następuje jeszcze przed założeniem „kapturka”. Czasem w trakcie stosunku. Wbrew pozorom nie jest to odosobniony problem – ma go wielu mężczyzn. Skąd bierze się taka reakcja? Zazwyczaj ma swoje źródło w psychice mężczyzny. Lateks, nawet dobrze dopasowany, uwiera i powoduje dyskomfort. Jeśli mężczyzna wcześniej przez dłuższy czas współżył bez prezerwatywy, może uskarżać się na słabsze doznania. Problem ten zwykle nie ma nic wspólnego ze zdrowiem czy kondycją.

Brak erekcji po założeniu prezerwatywy

Po pierwszym niepowodzeniu związanym z zanikiem erekcji z prezerwatywie, mężczyzna może odczuwać obawę przed powtórką takiej sytuacji. Lęk bardzo silnie oddziałuje na psychikę. Warto pamiętać, iż źródłem erekcji jest mózg, który wysyła odpowiednie sygnały przez układ nerwowy. Reaguje na nie m.in. układ krwionośny, dzięki któremu możliwy jest napływ krwi do członka, a co za tym idzie osiągnięcie wzwodu. Jeśli ten sam mózg paraliżowany jest lękiem przed porażką, szanse na kolejny zanik erekcji w prezerwatywie są bardzo wysokie.

Jak sobie pomóc

W takich okolicznościach bardzo ważna jest rozmowa z partnerką. Musi ona wiedzieć, z czego wynika problem – inaczej mogłaby np. obwiniać siebie za nieatrakcyjność. Może warto wypróbować inne metody antykoncepcji? Przede wszystkim należy jednak zadbać o swobodną atmosferę w łóżku i poczucie akceptacji, którego mężczyzna potrzebuje w każdych okolicznościach. Jeśli problem nie ustaje, a inne metody ochrony przed ciążą nie wchodzą w grę, warto odwiedzić seksuologa.

Kiedy potrzebna jest fachowa pomoc

Problem jest nieco bardziej złożony, gdy zanik erekcji pojawia się także w innych okolicznościach. Rozwijającą się impotencję można i trzeba leczyć – w pierwszej kolejności należy udać się do seksuologa lub internisty. Obecnie najchętniej wybieranymi i najbezpieczniejszymi preparatami na potencję są leki z sildenafilem, m.in. Kamagra. Ten tańszy odpowiednik klasycznej Viagry może być stosowany niezależnie od przyczyny zaburzenia. Stosowanie Kamagry pozwala mężczyźnie odzyskać pewność siebie w sytuacjach intymnych. W rezultacie szybko można przyzwyczaić się do seksu w prezerwatywie i czerpać przyjemność z pełnych zbliżeń.